The Farm & Kiwiland (New Zealand)... Sweet As :)
Door: Karen
Blijf op de hoogte en volg Karen
10 April 2012 | Nieuw Zeeland, Wellington
G'day my dear friends,
Eeeeindelijk! Ik kan weer een 'verhaaltje' schrijven :)
Waar zijn we gebleven... Oh ja, ik weet het weer. Tasmanië en dan terug naar de farm.
Natuurlijk heb ik na Tasmanië nog een GEWELDIGE tijd op de farm gehad. Ik kon na een weekje rust weer volop meedraaien met de paarden te trainen,...
De eerste week hadden we helaas een beetje pech. We werden allemaal massaal aangevallen door een bijennest in de stallen. Niet echt een pretje! Dat kan ik je nu wel vertellen... Stel je voor: een hoeveelheid zoemende bijen rond je, in mijn bench-trui-kraag, in mijn haren. En die bijen waren niet meteen van plan hun route te wijzigen. Dus mijn eerste gedachte was vooral een groot vraagteken. Hoe kom ik zo snel mogelijk van die bijen af??? Toen ik in eerste instantie naar de stallen liep om te zien wat er aan de hand was had ik eerst niet door dat het door de bijen kwam... Maar dat drong snel genoeg door :) Eind goed al goed natuurlijk. Maar toch... 1 paardje is er met een shock-toestand en een 50-tal steken en een aantal hechtingen boven zijn oog nog redelijk goed vanaf gekomen. En het andere paard heeft diezelfde dag nog kunnen racen. En daarbij ook nog eens 2de geworden. Dat maakte het einde van onze dag dan toch nog goed na zoveel actie! Ik had uiteindelijk 1 steek onder mijn oog, en eentje in mijn rug. Wat een bijig avontuurtje :) Dat kunnen we ook weer van het lijstje schrappen ;)
Verder deed ik op de boerderij mijn dagdagelijkse dingen. En telde ik iedere dag af naar het einde van mijn verblijf daar. En dat afscheid viel enorm zwaar! Niet alleen voor mij blijkbaar. Maar ook voor Matt, en vooral Tara. Voor ik vertrok hebben we samen in de auto nog frietjes gegeten en geweend :D Het was vooral moeilijk omdat ik op dat moment niet wist wanneer ik terug zou kunnen gaan. De planning was Nieuw Zeeland, en dan de westkust van Australië. Dus... Het was een welgemeende en emotionele 'vaarwel'.
Goed... Dan nu, Nieuw Zeeland! In één woord: WAAAAUUWW! Dit land is gewoon NOG veeeeeel mooier dan Australië. Ik moet de foto's weer voor zich laten spreken. Sommige dingen kan je gewoon niet onder woorden brengen. Om te beginnen bij dit begin...
De reis van de farm verliep niet van een leien dakje. Maar dat was waarschijnlijk door mijn emotionele toestand :) De verkeerde trein, mijn busticket verloren en gelukkig snel terug gevonden, te kort aan papieren op de luchthaven,... Het was allemaal een 'beetje' te veel. En ik had alleen maar meer zin om me gewoon om te draaien en terug naar de farm te gaan! Want Jezus, wat een gedoe! :D
Maar wat goed dat ik dat niet gedaan heb... Het was alweer genieten vanaf dag 1! In Christchurch, waar ik op de bus zou stappen, ontmoette ik meteen al toffe mensen. En hup, we waren weer vertrokken :) Ik heb met al die mensen... Uit Engeland, Zwitserland, Mexico, ... Een ongelofelijk en onvergetelijke tijd beleefd. En niet alleen dat... Ik heb hier ook maar eventjes mijn pakketje 'nog waar te maken dromen' even vervolledigd. Dag 2 in Kaikoura... Zwemmen met dolfijnen. Iedereen die me kent weet dat dat mijn 'ultieme' droom is/was. Ik had geen betere plek kunnen uitkiezen. Het was een sensatie, een gevoel van gelukzaligheid, vrijheid, blijheid, ... Ik zwom tussen 300-tal wilde 'Dusky Dolphins'. Allemaal super vriendelijke dolfijnen die me 1,5u het beste moment uit mijn leven gegeven hebben. :)
In de dagen daarna kon ik de volgende regel van mijn dromenpakketje schrappen: de skydive! En neuuu, natuurlijk weer niet zomaar een skydive. 16.000ft = 5km! Zomaar eventjes het hoogste wat we boven de Fox Glacier konden doen. We moesten zelfs een zuurstofmasker opzetten vanaf een bepaalde hoogte! En ja, wat een kick! Wat een uitzicht... Helaas is Karen, Karen niet als ze erna niet ziek zou zijn :p Na de parachute en de rest van de avond mocht ik 't weer ondergaan. Maar ik had 't er wel voor over als ik terug dacht aan wat ik werkelijk had gedaan :D
Verder hebben we nog de Fox Glacier beklommen in Franz Josef. Ook een super leuke dag! Zoals jullie lezen... Alles is super, leuk, geweldig. Haha :D
Om even duidelijk te maken hoe ik hier rondreis. Ik zit dus op een bus waar je kan op en afspringen zoveel je wilt. Zij doen een bepaalde route, en als je een paar dagen langer wilt blijven hop je eraf, enz... Zij zorgen voor je accomodatie en bieden allerlei activiteiten aan die je kan doen. Super leuk! Geen zorgen...
Ondertussen heb ik dus de cirkel rond het Zuider-eiland gedaan. En ook hier weer afscheid moeten nemen van bepaalde mensen die de andere kant opgingen of langer bleven,...
Maar ik kan 1 ding zeker schrijven:
'A journey is best measured in friends, rather than miles'.
Momenteel ben ik in de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, Wellington. Gisteren hebben we de oversteek met de ferry naar het Noorder-eiland gemaakt. Ik heb besloten een paar dagen langer in Wellington te blijven, wegens het iet wat slechtere weer. Zodat ik weer beter weer heb als ik verder reis. Het Noorder-eiland ligt dus nog voor de boeg... Nieuwe avonturen, nieuwe vrienden,...
Ondertussen heb ik ook besloten om na Nieuw Zeeland terug naar de farm te gaan. En de westkust over te slaan. Die kan ik misschien doen als ik ooit nog terug kom. Want heb nu ook mijn 2de Visa. Dat betekent dat ik lang genoeg gewerkt heb om een 2de jaar naar Australië te mogen komen. Dat hebben we dan ook weer in handen :) Alle opties liggen dus open... we zien wel waar de toekomst ons brengt. Nu kan ik alleen maar nog meer genieten van de 2 maanden en 8 dagen die me nog resten aan de andere kant van de wereld :)
Jullie horen nog van me voor ik weer thuis ben!
FOTO'S: https://picasaweb.google.com/108841674062075524172/RacefarmKiwilandSweetAs?authuser=0&authkey=Gv1sRgCPDE2r2_qPW-qQE&feat=directlink
Dikke xxx en knuffels...
Karen
Eeeeindelijk! Ik kan weer een 'verhaaltje' schrijven :)
Waar zijn we gebleven... Oh ja, ik weet het weer. Tasmanië en dan terug naar de farm.
Natuurlijk heb ik na Tasmanië nog een GEWELDIGE tijd op de farm gehad. Ik kon na een weekje rust weer volop meedraaien met de paarden te trainen,...
De eerste week hadden we helaas een beetje pech. We werden allemaal massaal aangevallen door een bijennest in de stallen. Niet echt een pretje! Dat kan ik je nu wel vertellen... Stel je voor: een hoeveelheid zoemende bijen rond je, in mijn bench-trui-kraag, in mijn haren. En die bijen waren niet meteen van plan hun route te wijzigen. Dus mijn eerste gedachte was vooral een groot vraagteken. Hoe kom ik zo snel mogelijk van die bijen af??? Toen ik in eerste instantie naar de stallen liep om te zien wat er aan de hand was had ik eerst niet door dat het door de bijen kwam... Maar dat drong snel genoeg door :) Eind goed al goed natuurlijk. Maar toch... 1 paardje is er met een shock-toestand en een 50-tal steken en een aantal hechtingen boven zijn oog nog redelijk goed vanaf gekomen. En het andere paard heeft diezelfde dag nog kunnen racen. En daarbij ook nog eens 2de geworden. Dat maakte het einde van onze dag dan toch nog goed na zoveel actie! Ik had uiteindelijk 1 steek onder mijn oog, en eentje in mijn rug. Wat een bijig avontuurtje :) Dat kunnen we ook weer van het lijstje schrappen ;)
Verder deed ik op de boerderij mijn dagdagelijkse dingen. En telde ik iedere dag af naar het einde van mijn verblijf daar. En dat afscheid viel enorm zwaar! Niet alleen voor mij blijkbaar. Maar ook voor Matt, en vooral Tara. Voor ik vertrok hebben we samen in de auto nog frietjes gegeten en geweend :D Het was vooral moeilijk omdat ik op dat moment niet wist wanneer ik terug zou kunnen gaan. De planning was Nieuw Zeeland, en dan de westkust van Australië. Dus... Het was een welgemeende en emotionele 'vaarwel'.
Goed... Dan nu, Nieuw Zeeland! In één woord: WAAAAUUWW! Dit land is gewoon NOG veeeeeel mooier dan Australië. Ik moet de foto's weer voor zich laten spreken. Sommige dingen kan je gewoon niet onder woorden brengen. Om te beginnen bij dit begin...
De reis van de farm verliep niet van een leien dakje. Maar dat was waarschijnlijk door mijn emotionele toestand :) De verkeerde trein, mijn busticket verloren en gelukkig snel terug gevonden, te kort aan papieren op de luchthaven,... Het was allemaal een 'beetje' te veel. En ik had alleen maar meer zin om me gewoon om te draaien en terug naar de farm te gaan! Want Jezus, wat een gedoe! :D
Maar wat goed dat ik dat niet gedaan heb... Het was alweer genieten vanaf dag 1! In Christchurch, waar ik op de bus zou stappen, ontmoette ik meteen al toffe mensen. En hup, we waren weer vertrokken :) Ik heb met al die mensen... Uit Engeland, Zwitserland, Mexico, ... Een ongelofelijk en onvergetelijke tijd beleefd. En niet alleen dat... Ik heb hier ook maar eventjes mijn pakketje 'nog waar te maken dromen' even vervolledigd. Dag 2 in Kaikoura... Zwemmen met dolfijnen. Iedereen die me kent weet dat dat mijn 'ultieme' droom is/was. Ik had geen betere plek kunnen uitkiezen. Het was een sensatie, een gevoel van gelukzaligheid, vrijheid, blijheid, ... Ik zwom tussen 300-tal wilde 'Dusky Dolphins'. Allemaal super vriendelijke dolfijnen die me 1,5u het beste moment uit mijn leven gegeven hebben. :)
In de dagen daarna kon ik de volgende regel van mijn dromenpakketje schrappen: de skydive! En neuuu, natuurlijk weer niet zomaar een skydive. 16.000ft = 5km! Zomaar eventjes het hoogste wat we boven de Fox Glacier konden doen. We moesten zelfs een zuurstofmasker opzetten vanaf een bepaalde hoogte! En ja, wat een kick! Wat een uitzicht... Helaas is Karen, Karen niet als ze erna niet ziek zou zijn :p Na de parachute en de rest van de avond mocht ik 't weer ondergaan. Maar ik had 't er wel voor over als ik terug dacht aan wat ik werkelijk had gedaan :D
Verder hebben we nog de Fox Glacier beklommen in Franz Josef. Ook een super leuke dag! Zoals jullie lezen... Alles is super, leuk, geweldig. Haha :D
Om even duidelijk te maken hoe ik hier rondreis. Ik zit dus op een bus waar je kan op en afspringen zoveel je wilt. Zij doen een bepaalde route, en als je een paar dagen langer wilt blijven hop je eraf, enz... Zij zorgen voor je accomodatie en bieden allerlei activiteiten aan die je kan doen. Super leuk! Geen zorgen...
Ondertussen heb ik dus de cirkel rond het Zuider-eiland gedaan. En ook hier weer afscheid moeten nemen van bepaalde mensen die de andere kant opgingen of langer bleven,...
Maar ik kan 1 ding zeker schrijven:
'A journey is best measured in friends, rather than miles'.
Momenteel ben ik in de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, Wellington. Gisteren hebben we de oversteek met de ferry naar het Noorder-eiland gemaakt. Ik heb besloten een paar dagen langer in Wellington te blijven, wegens het iet wat slechtere weer. Zodat ik weer beter weer heb als ik verder reis. Het Noorder-eiland ligt dus nog voor de boeg... Nieuwe avonturen, nieuwe vrienden,...
Ondertussen heb ik ook besloten om na Nieuw Zeeland terug naar de farm te gaan. En de westkust over te slaan. Die kan ik misschien doen als ik ooit nog terug kom. Want heb nu ook mijn 2de Visa. Dat betekent dat ik lang genoeg gewerkt heb om een 2de jaar naar Australië te mogen komen. Dat hebben we dan ook weer in handen :) Alle opties liggen dus open... we zien wel waar de toekomst ons brengt. Nu kan ik alleen maar nog meer genieten van de 2 maanden en 8 dagen die me nog resten aan de andere kant van de wereld :)
Jullie horen nog van me voor ik weer thuis ben!
FOTO'S: https://picasaweb.google.com/108841674062075524172/RacefarmKiwilandSweetAs?authuser=0&authkey=Gv1sRgCPDE2r2_qPW-qQE&feat=directlink
Dikke xxx en knuffels...
Karen
-
10 April 2012 - 07:35
Petra:
hoi karen,
wat een mooi verhaal om te lezen. wat een avonturen jij daar meemaakt geweldig gewoon wij kunnen daar alleen maar van dromen en ons verheugen op een nieuw verhaal van jouw. karen ik wens je daar nog super veel plezier en geniet ervan.
dikke smak -
10 April 2012 - 07:38
Nadine:
Das weer om vingers van af te likken. CHIQUE.
XXXX -
10 April 2012 - 08:17
Jeke Uit Lanaken :
ik ben spraakeloos van de mooie foto;s geniet er nog maar van want het zal nu rap gedaan zijn nog 69 dagen maar er nog maar niet aan denken : meid geniet er nog van dikke kussen xxxxxxxxxxx -
10 April 2012 - 11:07
Rachele:
Waauw Stoetel, ik sta ervan versteld hoe je foto's steeds mooier worden. Dat kan toch bijna niet? Wat een paradijs. Ik ben heel erg blij voor je dat je met dolfijnen hebt gezwommen. Ik kan me je gevoel erbij niet voorstellen! Dat moet geweldig geweest zijn. Ik ben benieuwd naar je volgend avontuur.
Veel plezier!
Dikke kus -X- -
10 April 2012 - 11:24
Kristof:
Hey sjattie!
Opnieuw een prachtig verhaal. Genoten van alle foto's. Zupperrrrrr.
Alleen vrees ik dat het zinnetje "Dat betekent dat ik lang genoeg gewerkt heb om een 2de jaar naar Australië te mogen komen." uw mama enigszins zorgen baart :D
Xxx -
10 April 2012 - 18:43
Patje:
Gewoonweg "waauw, waauw, waauw"!!! xxx -
10 April 2012 - 19:08
Jossy Reynvoet:
Wat super om daar in levende lijve te kunnen zijn. Moet een onvergetelijke reis voor je zijn.
De foto's spreken INDERDAAD voor zich. Super Koekie ;) <3 you -
11 April 2012 - 11:55
Martine:
Geweldig. Zou eigenlijk wel even met je willen ruilen. ;)))
Dikke xxx-jes van ons allemaal.
-
11 April 2012 - 16:09
Roosje:
Hoi Karen , ik heb er maar 1 woord voor WAAAAAAAAAAAAUW AMAZING !!!!!!Wat fijn dat je dit allemaal moogt beleven. Ik denk dat je je vlug gaat vervelen in ons saaie en op dit moment natte belgenland als je terug bent hi hi maar toch, we missen je en zullen blij zijn als je terug bent. Geniet nog van de laatste maanden . Lieve knuffel xxxxxx -
12 April 2012 - 06:27
Mama:
ONGELOOFLIJK!!!! Lieve meid, wat een avontuur :-) jij kan steeds zo mooi een verhaal schrijven dat leest zo fijn en ik weet dat je ook iedereen wel aan het lachen brengt met jou avonturen :-)
Dan die prachtige foto's, zo mooi! het moet echt zalig zijn om dit in het echt allemaal te zien, ik ben zo blij voor jou dat je iedere dag je geluk kan beleven. Je bent echt een natuurkind! Ook weer zoveel nieuwe mensen ontmoet en daar uit heb je weer vrienden voor het leven. Zoals als ik al eerder zei, je bent speciaal en ben zo fier op jou!!! Je bent sterk meid :-)
Geniet nog heel goed van de mooie dagen die jou nog brengen, want als ik jou hoor aan de telefoon hoor ik een hèèl gelukkkig en altijd goedgezinde lieve schat :-) en dat doet enorm deugd!
Wees vooral nog voorzichtig dat is de boodschap van een bezorgde mama ;-) haha
Een hele dikke knuffel en vele kusjes xxx
Love you :-) -
13 April 2012 - 20:20
Rina:
Awel karen je blijft ons maar verbazen he ;
amaai geweldig zo als jij alles kan meemaken he .
Inderdaad dit zijn ervaringen die je meeneemt in je verder leven ;
Ik begrijp wel dat mama fier is op je
En die dolfijnen je droom he !
toitoitoi geniet nog verder ! -
18 April 2012 - 18:54
Kevin:
Amai, hier zijn geen woorden voor. Wat een avontuur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
